عبدالحسین ناهیدی آذر سال 1325 ه.ق (1907 ميلادي) براي فعاليتهاي آزاد مطبوعات در ايران سالي بيهمتا و پربار بود. چراكه مشروطهطلبان به پيروزي رسيده بودند شاخ غول استبداد شكسته بود و وزارت انطباعات و بهمراه آن سانسور و اختناق مطبوعاتي نابود شده بودند. شورانگيزترين مطالب، صفحات روزنامهها را پر كرده بودند. استبداد و ارتجاع به وسيله روزنامهنگاران مبارز و انقلابيون بي پروا افشا ميشدند. «در اين سال ژورناليزم ايران توانست بيشترين آگاهي و روشنگري را به ميان تودههاي مردم ببرد و جنبش ملي و عدالتطلبانه را در سراسر ايرن گسترش دهد و آزادي و دموكراسي را به عنوان عوامل مهم رشد و تعالي جامعه و كشور، با بياني ساده و نثري روان براي ملت از خواب برخاسته ايران تشريح كند. سالي كه جدال سانسور و آزادي، استبداد و مردمسالاري، ارتجاع و نوگرايي، تاريكانديشي و روشنفكري هم چون جدال نور و ظلمت با شدت ادامه يافت.»(2) يكي از روزنامههاي نوبنياد سال 1325 ه.ق تبريز روزنامه فكاهي و مصور آذربايجان است . اين روزنامه هفتگي نخستين روزنامه در نوع خود ميباشد، كه در تبريز به زيور طبع آراسته شده است. كسروي اين نشريه را «آبرومندترين» (3) روزنامه و براون آن را نفيسترين روزنامههاي مصور ايران از نقطهنظر تصوير و نقاشي دانسته و خط مشي آن را آزاديخواهي و مشروطهطلبي كامل نوشته است.(4) اولين شماره آن به تاريخ 6 محرم 1325 ,روزنامه,آذربايجان،,ملانصرالدين ...ادامه مطلب